De Russen hebben zich niet bepaald geliefd gemaakt bij onze groep; maar we klagen niet, de grensovergang kostte ons 'maar' 3 uurtjes. Een meevaller na onze ervaringen eerder deze week.
Het lijkt alsof we al heel lang van huis zijn. Wellicht komt dat omdat we zoveel onderweg zijn. Maar het reizen valt helemaal niet tegen. D.w.z. als we door kunnen rijden. Vanmorgen zijn we om 8.30 uur vertrokken. We hebben heel lang in de file gestaan; uiteindelijk hebben we over de eerste 40 km zo'n 3,5 uur gedaan. Daarna ging het vlot en de wegen waren heel goed. We kwamen om ca. half 2 bij de grens aan. Maar dat bleek de 'verkeerde' grensovergang te zijn. Wel die van Finland, maar niet waar afgesproken met de groep. We waren met 7 auto's een andere route gevolgd en noordelijk van de afgesproken plaats terechtgekomen. We hebben even getwijfeld of we om zouden draaien, gezien de lange file. Maar uiteindelijk toch maar gewacht. We konden zelfs nog benzine tanken voor 1 Euro/ltr (super 98). De Russische doune was verschrikkelijk moeilijk aan het doen. Wij waren als eersten, wel zo eerlijk na ons vorige avontuur (toen waren we de laatste). Dat ging vrij vlot, controle kostte maar 30 minuten. Maar toen wisselde de wacht en werd de dame van de douane vervangen voor een IJzeren Kenau, die natuurlijk geen woord Engels sprak....
Tot zover het verslag, later volgt meer....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten